Po rosole a przed Paris-Roubaix wyszedłem trochę przykręcić. Nie miałem na to ochoty ze względu na wiatr, ale trzeba się spalać a czasu czy pogody na dniach może zabraknąć.

Pojechałem tak, że pierwsza część trasy (na północ) była pod tajfun, chyba najmocniejszy w mojej kolarskiej karierze - ból był drastyczny, ale złapałem dobry rytm i jakoś dało radę. Powrót z wiatrem może nie tak epicki jak sobie to wyobrażałem, ale bardzo przyjemny. Ogólnie jeździ mi się coraz lepiej, dzisiejsza trasa uleciała jak jasny pierun.